Полскиот премиер Доналд Туск изјави дека неговата влада размислува „привремено“ да ја затвори границата со Украина за стоки, во услови на тензии околу евтиното украинско жито.
„Разговараме со украинската страна за привремено затворање на границата, за општа суспензија на трговијата“, рече Туск во коментарот што звучи како нешто што Украина би била подготвена да разговара.
Се разбира, тоа е нешто што воопшто не му се допаѓа на Киев, но се чини дека опциите се при крај, иако на власт во Полска дојде администрација која би требало да биде повеќе наклонета кон украинските интереси од претходната.
Потпретседателот на украинската влада Александар Кубраков изјави:
„Украина нема да ги затвори границите со Полска. Никој од украинската страна не преговара за тоа. Нашиот народ се бори за своето постоење во војната со рускиот агресор. За нас стабилна граница е прашање на опстанок“.
Сосема разбирливо. Границата на Украина со Полска е широкиот спас на Украина. Не само што огромното мнозинство на оружје што Украина го добива од Запад поминува низ оваа граница (добро, немаше дискусија за запирање на тој трансфер, туку само за комерцијални производи), туку ова е еден од последните начини на кои Украина може да опстане економски, и мора да опстане економски ако има намера да ја продолжи војната, особено во време кога добива се помалку финансиска помош од Западот (а се чини дека можеби нема да добие повеќе од Америка).
На почетокот на војната, Европската унија презеде конкретни мерки за да ѝ олесни на Украина да се справи со руската инвазија.
Меѓу другото, се однесуваше и на мерката за укинување на царините и други ограничувања за увоз на стоки од Украина.
Да потсетиме дека Украина (заедно со Русија!) е еден од најголемите земјоделски производители во светот.
За Европа е од суштинско значење да продолжи да прима украински земјоделски производи поради самата достапност на храна (украинската храна е исто така од големо значење за другите делови на светот, како што се Африка и Блискиот Исток).
Но, во овој случај, патот до економскиот пекол е поплочен со добри намери.
Имено, рушењето на трговските бариери доведе до поплава од значително поевтини производи од Украина, а ова сега е понуда со која европските производители едноставно не можат да се справат.
Ова е и една од причините зошто избувна голем бунт на земјоделците низ цела Европа - особено во Полска!
Државните власти како сегашната во Полска би сакале да можат да им кажат на гневните земјоделци дека треба „да се жртвуваат за Украина“, но им е јасно дека тоа повеќе нема да функционира.
Европејците се жртвуваа за Украина на различни начини, а Европа загуби огромна сума пари на континентално ниво со потчинување на украинските воени интереси, но временската рамка кога обичните луѓе би покажале солидарност е затворена.
Постојат неколку причини за тоа.
Првата е секако време. Можеме да го споредиме со почетокот на глобалната пандемија Ковид-19.
Првично, речиси сите беа подготвени да следат мерки како што се дистанцирање, носење маски итн. Меѓутоа, како што минуваше времето, се поголем број луѓе почнаа да се спротивставуваат.
Истото важи и сега со војната во Украина. Во првата година од војната, Европејците беа во огромно мнозинство на страната на Украинците и се обидуваа да помогнат на различни начини.
Но, сега, кога војната веќе влезе во третата година, таа поддршка опаѓа.
Европејците се уште се цврсто на украинската страна, во тоа нема сомнеж, но сумата што се подготвени да ја жртвуваат за својата борба значително опадна.
Една од причините веројатно е фактот што војната во Украина се „стабилизира“ во војна меѓу две армии. Нема премногу цивилни жртви и затоа јавноста не е подготвена премногу да се залага за тоа. Посебно кога ќе се спореди војната во Украина со израелската војна во Газа, каде што секојдневно се убиваат повеќе од 100 цивили, што предизвикува посилни реакции во јавноста во Европа.
Анкетите покажуваат дека мнозинството Европејци се заинтересирани за пријателско решение на војната во Украина, односно за мировни преговори меѓу Киев и Москва.
Во таква ситуација, многу е тешко, всушност и невозможно да се побара од директно засегнатата група, како што се земјоделците, да се „солидаризираат“.
Затоа полските власти не се ни обидуваат да ја следат таа линија, туку најавуваат горенаведено, целосно затворање на украинската граница, за да не може ништо да влезе во Полска (и во ЕУ) од Украина.
Значи, може да оди само обратно, од Полска до Украина, а примарното оружје ќе оди.
Прилично злобен план на Доналд Туск.
На овој начин Украина некако би се претворила во воена машина за мелено месо која би била осудена на неуспех и пораз, но во тој процес би се обидела што повеќе да ја ослабне Русија, од која Полска речиси параноично се плаши, без разлика на која страна на политичкиот компас е тој кој е на власт, кој е авторитет.
Од друга страна, оваа аверзија кон Русија е она што ги зближи Варшава и Киев, иако во редовни времиња меѓу нив нема љубов.
Ова е најлошиот развој што можеше да и се случи на Украина, но можеа да го очекуваат, доволно беше да се прочита меѓу редови од самиот почеток на војната.
Западот отсекогаш гледал на војната во Украина како на конфликт против Русија што треба да се води „до последниот Украинец“. Прашањето е само дали самите Украинци ќе се согласат да им се наметне таква судбина?
Затоа што ако Полска им ја затвори границата, тоа е најдиректен чин на предавство - буквално им се кажува дека можат слободно да загинат на другата страна, но поразот е неминовен затоа што руската армија нема да мора ни да ја урне Украина, ќе имплодира од внатре.
Но, дали Украина е делумно виновна за оваа ситуација? Се разбира, и минатата есен предвидовме и пишувавме дека тоа ќе се случи.
Украина беше арогантна затоа што тогаш мислеше дека може да биде арогантна.
Имено, влегувањето во спорот со Полска се случи во време кога Киев се уште беше убеден во максимална американска поддршка. Толку многу се промени од тогаш.
Украинците веќе извесно време живеат без американска поддршка и тоа може да се види - и многу од нивните сојузници деновиве го предвидуваат нивниот неизбежен пораз во војната.
Доналд Туск е сојузник кој не издржа и ќе биде многу болно за Украина. Но, сега чувствува дека домашниот притисок станал преголем и не му преостанува ништо друго освен да постапува во согласност со националните интереси, иако тоа не би му бил прв избор.
„Сакаме да и помогнеме на Украина, но не можеме да дозволиме таа помош да донесе многу негативни ефекти за нашите граѓани. Постојано бараме решение што ќе го заштити полскиот пазар од поплава на поевтини земјоделски производи од Украина“, рече Туск, додавајќи дека тоа би било „привремено“ и „болно“ решение за двете страни.
Украинската влада минатиот викенд се пожали дека полските демонстранти исфрлиле околу 160 тони украинско жито од железнички вагони наменети за извоз преку северното пристаниште Гдањск.
Затоа, транзитот повеќе нема да минува низ Полска. Тука дојде гневот на земјоделците, кои изгубија многу во изминатите неколку години од војната во Украина.
Единственото чесно решение би било јасно да и се стави до знаење на Украина дека ќе претрпи многу болен воен пораз бидејќи поддршката пресуши, како и солидарноста.
Но, се чини дека Украина нема да го има ниту тоа.
Како да ја казнуваат за војна која не може да ја добие, иако тоа е војна во која е вовлечена најмалку десет години.
<b><i>(Vecer.mk <a href="https://www.advance.hr/tekst/saveznik-koji-nije-izdrzao-poljska-razmatra-potpuno-zatvaranje-granice-s-ukrajinom-iako-je-transport-preko-nje-neophodan-za-ukrajinski-opstanak-ovo-je-veleizdaja-ukrajinaca-koje-ce-se-ostaviti-da-ginu-u-ratu-koji-vise-ne-mogu-dobiti/">VIA)</a></i></b>
